Lalkami interesuję się od bardzo dawna, chociaż były okresy, że bardziej interesowały mnie kolekcjonerskie samochody mojego taty (np. modele ciężarówek - Volvo i Mercedes z naczepami i plandekami, model fiata Uno)...
Ale czym skorupa za młodu... :) Wszystkie lalki z dzieciństwa oddałam do domu dziecka. Pierwszą "prawdziwą Barbie", jak to określiłam, kupiłam mając 15 lat ;) I tak, z małymi przerwami, trwa to do dziś :)
.jpg) |
| Grubcio - Ponad ćwierć wieku temu... |
.jpg) |
| Wydaje mi się, że to były kloniki Betty, ale pewności nie mam |
 |
| W tym żółtym swetrze jest Steffi od Simby - stare, dobre Steffi :D |
 |
| Lalka "pacynka" Punk - maiłam jeszcze dwie inne (chłopca i dziewczynkę), a z tylu - Gucio |
Jechałam kiedyś do babci autobusem, a w ręce trzymałam Punk'a i jego pióropuszem jeździłam po twarzy, który przypominał mi pędzel do golenia, a na pytanie co robię poważnie odpowiedziałm - "Golę się"... Do tej pory w to nie wierzę, ale dzieci potrafią XD
Bawilandia przełomu PRL i wczesnych lat 90.: lale wszelkiej maści, pluszaki, klocki Lego, kucyki Pony, Matrioszki i papierowe składanki.
.jpg)
.jpg)
Nono piękna kolekcja:)
OdpowiedzUsuńJa też swoje zabawki oddałam do domu dziecka. Poza klonem Kena i jakimś klonem Barbie, którzy zalegają gdzieś w szkolnym magazynie jako bohaterowie bożonarodzeniowej szopki. Razem z kuzynką zrobiłyśmy nawet krowę do stajenki;) Była z plasteliny z nogami z wielkich gwoździ.Krowę szczelnie owinęłymy białą włóczką i namalowałyśmy łaty.
Na szczęście klonowego Kena udało mi się odkupić od Mangusty i teraz cieszy moje oczy ponownie:)
Część też oddałam do szkoły i niektóre zabawki są tam do dziś ;)
Usuń